چەوانیا سەرئێخستنا پێغەمبەری (سلاڤ لێ بن) ؟

ئێڪ: حەژێڪرنا وی (سلاڤ لێ بن)

ژ پێدڤیێت حەژێڪرنا پێغەمبەری (سلاڤ لێ بن) ڪو حەژێڪرنا وی زێدەتر بیت ژ حەژێكرنا نەفس و زاروڪ و مال و هەمی تشتێن دونیایێ.

ژ ڪیسیێ ئەنس ابن مالڪ(خودێ ژێ رازی بیت) پێغەمبەری(سلاڤ لێ بن) دبێژیت: لا یٶمن ٲحدڪم حتی ٲڪون ٲحب ٳلیە من والدە وولدە والناس ٲجمعین). رواە البخاري. 

ئانڪو: ڪەس ژ هەوە باوەریێ نائینیت هەتا ئەز بۆ وی خوشتڤیتربم ژ باب و ڪور و خەلڪی هەمیێ. 

دوو: دویڪەفتنا وی، و ڪارڪرن ب سوننەتا وی، و دیفچوونا گوتن و ڪریارێت وی، و بجهئینانا فەرمانێت وی و دویرڪەفتن ژ نەواهیێت وی، و خو پەروەردەڪرن ب ئادابێت وی دبەرتەنگی و بەرفرەهیێ و خوشی و نەخوشیێ دا. 

خودایێ مەزن دبێژیت: (قُلۡ إِن كُنتُمۡ تُحِبُّونَ ٱللَّهَ فَٱتَّبِعُونِی یُحۡبِبۡكُمُ ٱللَّهُ وَیَغۡفِرۡ لَكُمۡ ذُنُوبَكُمۡۚ وَٱللَّهُ غَفُورࣱ رَّحِیمࣱ). آل عمران: ٣١

ڕامان: تو بێژه‌: ئه‌گه‌ر ڕاسته‌ هه‌وه‌ خودێ دڤێت هوين دويڪه‌فتنا من بڪه‌ن، خودێ ژى دێ هوين ڤێن، وگونه‌هێن هه‌وه‌ دێ ژێ به‌ت، چونڪى خودێ گونه‌هـ ژێبرێ گونه‌هێن به‌نییێن خۆيه‌، ب وان يێ دلۆڤانڪاره‌. وئه‌ڤ ئايه‌ته‌ حوڪمى ب هندێ دڪه‌ت ڪو هه‌ر ڪه‌سێ بێژت: من خودێ دڤێت و دويڪه‌فتنا پێغه‌مبه‌رێ وى ب دورستى نه‌ڪه‌ت، ئه‌و دڤێ گۆتنا خۆ دا يێ دره‌وينه‌، وئه‌و ڕاست نابێژت حه‌تا ب دورستى دويڪه‌فتنا پێغه‌مبه‌رى نه‌ڪه‌ت.

سێ: گوهداریڪرنا وی (سلاڤ لێ بن).

چونڪی خودایێ مەزن گوهدارییا پێغەمبەری(سلاڤ لێ بن) ڪرییە ژ گوهدارییا خو-جل وعلاە-، و سوز ب ئەجر و ثەوابێ داییە وی یێ گوهدارییا پێغەمبەری بڪەت. 

خودایێ مەزن دبێژیت:(مَّن یُطِعِ ٱلرَّسُولَ فَقَدۡ أَطَاعَ ٱللَّهَۖ وَمَن تَوَلَّىٰ فَمَاۤ أَرۡسَلۡنَـٰكَ عَلَیۡهِمۡ حفيظا). النساء : ٨٠

ڕامان: هه‌چییێ گوهدارییا پێغه‌مبه‌رى(سلاڤ لێ بن) بكڪه‌ت، و ڪارى ب دينێ وى بڪه‌ت، ئه‌و وى گوهدارییا خودێ ڪر و ڪار ب فه‌رمانا وى ڪر، و هه‌چییێ پشت بده‌ته‌ گوهدارییا خودێ وپێغه‌مبه‌رێ وى مـه‌ تو ئه‌ى موحه‌ممه‌د نه‌هنارتى دا ل سه‌ر وان يێن پشت دده‌ن ببییه‌ زێره‌ڤان، ڪارێن وان بهژمێرى وحسێبا وان سه‌را بڪه‌ى، حسێبا وان ل سه‌ر مه‌يه‌. 

چار: هێلانا سەرپێچیا فەرمانا وی و گوهورینا سوننەتا وی(سلاڤ لێ بن).

ڤیجا لدیڤ سوننەتا وی بچیت ب چاڤلێڪرنا ژیاننامەیا وی و دویڪەفتنا وی. 

خودایێ مەزن دبێژیت:( فَلۡیَحۡذَرِ ٱلَّذِینَ یُخَالِفُونَ عَنۡ أَمۡرِهِۦۤ أَن تُصِیبَهُمۡ فِتۡنَةٌ أَوۡ یُصِیبَهُمۡ عَذَابٌ أَلِیمٌ).النور: ٦٣

هاتیە وەرگێران ژ پەیجەڪێ عربی دگەل زێدەڪرنێ ــ ۱٤٤٥