2. الرحمن ناڤەکە بەڵگەیه لسەر بەرفرەهیا دلوڤانیا خودای، وڤەگرتنا وێ بۆ هەمی چێکرییێن وی، وئەڤ ناڤه تایبەت ب خودایێ مەزن ڤە، و چێنابیت لسەر بۆ چ کەسێ دیتر بهێتە گۆتن. بەڵگە ژ قورئانێ: {قُلِ ٱدۡعُواْ ٱللَّهَ أَوِ ٱدۡعُواْ ٱلرَّحۡمَٰنَۖ أَيّٗا مَّا تَدۡعُواْ فَلَهُ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰۚ}﴿الاسراء:١١٠﴾ تو -ئه‌ى پێغه‌مبه‌ر- بێژه‌ بوتپه‌رێسێن ملله‌تێ خۆ يێن كافرى ب دوعايا ته‌ كرى ده‌مێ ته‌ گۆتى ئه‌ى ئه‌للاهـ ئه‌ى ره‌حمان: هوين دوعايان ب ناڤێ ئه‌للاهى يان ب ناڤێ ره‌حمانى بكه‌ن، و ب هه‌ر ناڤه‌كێ وى يێ هوين دوعايان پێ ژ وى بكه‌ن دورسته‌؛ چونكى ئه‌و هه‌ر ئێكه‌، وناڤێن وى هه‌مى دباشن. بەڵگە ژ سوننەتێ: پێغەمبەر ﷺ دبێژیت: " الراحمون يرحمُهم الرحمنُ، ارحموا من في الأرضِ يرحمْكم من في السماءِ" الترمذي: 1924 حسن صحيح. ئانکو: ئەوێن دلوڤان خودایێ دلوڤان دێ دلوڤانیێ ب وان بەت، ڤێجا دلوڤانیێ ب وان ببەن یێن د عەردی دا، ئەوێ ل عەسمانێ دێ دلوڤانیێ ب هەوە بەت. چاوانیا جێبەجێکرنا وی ناڤی ددوعایێ دا: اللهمَّ يا رحمن اغفِر لِي وَارحَمْنِي وَاجْبرنِي وَاهْدِنِي وَارزُقني، وعافني.