ڪەنگێ گونەهـ (گونەهێن بچیڪ) ژێ دچن و ل شوینا وان گونەهان دبنه خێر، وڪەنگێ هەما ب تنێ ژێ دچن بێی ڪو ل جهێ وان ببنه خێر؟
بەرسڤ:
ئەگەر مروڤی ڪارەڪێ خێرێ ڪر، هنگێ گونەهــ ب تنێ دێ ژێ چیت وبێی ل شوینا وێ ببیتە خێر،
وەڪی خودێ تعالی دبؽژیت: {إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ} [هود: 114].
ئانڪو: (هندى كرنا باشییانه گونههێن بۆرى ژێ دبهت)
ژ خو ئەگەر مروڤی ژێ تەوبە ڪر، هنگێ دێ ژێ چیت و و ل شوینێ بیتە خێر ژی.
وەڪی خودێ تعالی دبێژیت:{ إِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَٰئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا } [الفرقان: ٧٠]
ئانڪو: (بهلێ ههچییێ ژ ڤان گونههان تۆبه بكهت تۆبهكا دورست وباوهرییێ بينت باوهرییهكا ڕاست وكارێ چاك د گهل دا بكهت، ئهوان خودێ گونههێن وان دێ ژێ بهت و ل شوينێ خێران دێ دهته وان؛ ژ بهر تۆبهكرن وپهشێمانییا وان. وخودێ باش گونههـ ژێبر بوويه بۆ وى يێ تۆبه بكهت، ويێ دلۆڤانكار بوويه ب بهنییێن خۆ كو بهرێ وان دايه تۆبهكرنێ پشتى وان ئاشكهرا بێ ئهمرییا وى كرى).
(تفسیر آل عمران/ابن عثیمین).