رەوشەکا نەخوش بسەر من دا هاتیە ئەس یێ توشی وەسواسێ بویم و ئەڤ وەسواسا ئەس توش بویمێ نێزیکی کوفرێ یە ئەرێ چ یا باشە ئەس بکەم ئەس خۆ پارێزم ژڤی تشتێ ؟
بەرسڤ:
ئێک ژچەکێن شەیتان بکاردئینیت ل دژی بەنی ئادەمی ئەوە دروستکرنا (وەسواسێ) یە ددلێ بەنی ئادەمی دا ، و ئەڤە جەنگێ شەیتانی یێ بەردەوامە دگەل بەنی ئادەمی.
روژا خودایێ مەزن ئادەم دروست کری گوتە ئادەمی تۆ و خێزانا خۆ بمیننە دبەهەشێ دا و هەر تشتێ هەوە بڤێت بخون بتنێ ئەو داراهە خو نێزیک نەکەن بەلێ شەیتانی پیلانەک دانا و وەسواس بو چێکر هەر وەکی خودایێ مەزن دبێژیت.
(فَوَسۡوَسَ إِلَيۡهِ ٱلشَّيۡطَٰنُ قَالَ يَٰٓـَٔادَمُ هَلۡ أَدُلُّكَ عَلَىٰ شَجَرَةِ ٱلۡخُلۡدِ وَمُلۡكٖ لَّا يَبۡلَىٰ )[طه: ۱۲۰]
ئانکو : ئينا شهيتانى وهسواس بۆ ئادهمى چێكر وگۆتێ: ئهرێ ئهز وێ دارێ نيشا ته بدهم يا كو ئهگهر تو ژێ بخۆى ههروههر بمينى ونهمرى، وملكهكێ بێ دويماهى وڤهبڕين بگههته ته؟
و ئادەمی ژوێ دارێ خوار و بو ئەگەرێ دەرئێخستنا وی ژ بەهەشتێ و ژدەست دانا وێ خوشیێ و هاتە هنارتن بو سەر ئەردی و خودایێ مەزن گوت.
(لَا تَتَّبِعُواْ خُطُوَٰتِ ٱلشَّيۡطَٰنِۚ) [البقرە: ۱٦٨]
ئانكو: دويكهفتنا ڕێكێن شهيتانى د حهلالكرن وحهرامكرن وبیدعه وگونههان دا نهكهن،
ل ڤێرێ بومە دیار دبیت شەیتان ب ئێکجاری بەنی ئادەمی سەردانا بەت بەلکو پێنگاڤ پێنگاڤ و قوناغ قوناغ هەتا بگەهیتە ئارمانجا خو.
هەروەسا رێکێن شەیتانی گەلەکن ئێک ژوان رێکان کو ئەڤی کەسی خودانێ پرسیارێ ئاماژە پێکری ئەوژی وەسواس ل دور بابەتێن بیروباوەران و کوفر کرن پێ.
و دبیت ئەڤ کەسە ژی توشی ڤی جورێ وەسواسێ بویە ، و پرسیار کرنا وی بەلگەیە ل سەر هندێ کو باوەری و ئیمان یا دلی دا هەی بەلێ وەسواسێ وەلێ کریە کو کوفرێ بکەت و دژاتیا بیرو باوەرا بکەت پێغەمبەرﷺ دبێژیت (ذلك صریح الامان).
بو چارەسەریا وەسواسێ زانایا دوو رێک داناینە.
ئێک: ب دەست ڤە ئینانا زانستێ شەرعی ب تایبەتی ئەوێ شەیتان وەسواسێ تێدا چێدکەت.
دوو: هێلانا ئاخفتن و وان رئێکن شەیتانی و مروڤ ل دویف رێکێن شەیتانی نە چیت.
و هەروەسا پشت بەستن بخودێ و هزرکرنا باش ژ خودێ چونکی هزرکانا باش ژخودێ پاراستن و سەرکەفتنێ مسوگەر دکەت.
ژێدەر: پەرتووکا وەڵامی پرسیارەکان ژ لایێ مامۆستا خلیل احمد