بەرسڤ:

رەشبینی کارەکێ خرابە بەروڤاژی ڤێ چەندێ پێتڤیە مروڤێ موسلمان یێ گەش بین بیت هەر وەکی هاتیە گوتن (تفاءلوا بالخیر تجدوە) ئانکو  گەشبین و دلخوش بن دا خێر و باشی بهێتە رێکاوە. 

ئەڤجا چارەسەری بو رەش بینیێ پێتڤی یە موسلمان خو شارازا بکەت سالوخەت و سیفەتێن خودێ دا و مفای ژێ وەربگریت، و پێتڤییە وێژی بزانیت کو پەروەردا ئاینی ئیسلامێ هوسا مروڤا پەروەردە دکەت کو لسەر ترس و هیڤیان ب یەکسانی بیت و زێدە ژ حەدی نە چیتە دناڤ دا و سەر پێچیێ نەکەت.

ئەڤجا بو لایێ هیڤیێ و ئومێدێ ب دلوڤانی و عەفوکرنا خودایێ مەزن چەندین ئایەت و فەرمودە هاتینە لسەر هیڤی و ئومێد بون ب دلوڤانی و عەفوا خودێ هەر وەکی خودایێ مەزن دبێژیت.

(قُلۡ يَٰعِبَادِيَ ٱلَّذِينَ أَسۡرَفُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ لَا تَقۡنَطُواْ مِن رَّحۡمَةِ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ يَغۡفِرُ ٱلذُّنُوبَ جَمِيعًاۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ) [الزمر: ٥۳].

ئانکو: تو -ئه‌ى پێغه‌مبه‌ر- بێژه‌ وان به‌نییێن من يێن گه‌له‌ك ب ناڤ گونه‌هێ ڤه‌ چووين، و ب كرنا خرابییان ته‌عدايى ل خۆ كرى: ژ به‌ر گونه‌هێن خۆ يێن مشه‌ هوين ژ دلۆڤانییا خودێ بێ هيڤى نه‌بن، هندى خودێیه‌ گونه‌هان هه‌مییان ژێ دبه‌ت بۆ وى يێ ژێ تۆبه‌ بكه‌ت و ل خۆ بزڤڕت، هندى ئه‌وه‌ ئه‌و باش گونه‌هـ ژێبرێ گونه‌هێن به‌نییێن خۆ يێن تۆبه‌كه‌ره‌، ويێ دلۆڤانكاره‌ ب وان. 

هەروەسا پێغەمبەرﷺدبێژیت (يا ابنَ آدمَ ! لَوْ أَتَيْتَنِي بِقُرَابِ الأرضِ خطَايا ثُمَّ لَقِيْتَني لاتُشْرِكْ بِيْ شَيْئًَا لأتيْتُكَ بِقِرَابِها مَغْفِرَةً) [الرواە الترمذی وحسنه].

ئانکو: ئەی کورێ ئادەمی ئەگەر تو هاتییە لایێ مە و تژی ل ئەردی تە گونەهـ کربن و پاشی تو بگەهیەمن و تە چ شریک بومن نە دانابن ئەس دێ هندی وێ ب لێبورینێ بەرەڤ تە ڤە هێم.

ژێدەر: پەرتووکا وەڵامی پرسیارەکان ژ لایێ مامۆستا خلیل احمد