ئەرێ مەرجە بەری هەر دەستنڤێژەكێ مروڤ خۆ بشوت؟

بەرسڤ

خۆ شویشتن نە مەرجە بۆ هەر دەستنڤێژەكێ، بەلێ واجبە مروڤ خۆ بشوت بتنێ ژ تارەتا زراڤ و ستیر، و ئەوێت ب وان ڤە گرێدای، و هندی ئەو تشتێن دی نە یێت دەستنڤێژێ دئێخن، وەك هەوایی ودەست كرنا عەورەتێ، وخوارنا گوشتێ حێشترێ، ونڤستن، ئەڤێت هەنێ پێدڤی خۆ شویشتنێ ناكەن، بەلێ هەما بس دێ دەستنڤێژا دروست گری: 

 

_ئەو ژی شویشتنا سەروچاڤا، و ئەوێن دكەڤنە دبن ڤە ئاڤ تێورەدانا دەڤی یە وهلكێشانا بۆ دفنێ، و شویشتنا هەردوو دەستا دگەل ئەنیشكا، و مەسحكرنا سەری دگەل گوها، و شویشتنا پێیا دگەل گوزەكا، هەروەكی خودێ دبێژیت: (يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلَاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُوا بِرُءُوسِكُمْ) [المائدة - ٦]

ڕامان: ئه‌ى گه‌لى ئه‌وێن باوه‌رى ئيناى ئه‌گه‌ر هه‌وه‌ ڤيا ڕابنه‌ نڤێژێ، وهوين ب ده‌سنڤێژ نه‌بن، هوين ڕوییێ خۆ وده‌ستێن خۆ حه‌تا ئه‌نيشكان بشوون، وسه‌رێ خۆ ڤه‌مالن، وپییێن خۆ حه‌تا گۆزه‌كان بشوون. 

 

( مجموع الـفتاوی للشیخ ابن باز(٣٣/١٠)