بەرسڤ:

کارکرن ل دەڤ وان یێن معاملێ ب ڕیبایێ و غشێ و ئەڤ جۆرێن کارێن نە شەرعی دکەن حەرامە و دورست نینە، ژبەر گۆتنا خودێ دەما دبێژیت: [وَلا تَعَاوَنُوا عَلَى الإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ] [المائدة: 2] [وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ يُكْفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ إِنَّكُمْ إِذاً مِثْلُهُمْ] [النساء: 140]. 

و ژبەر فەرموودا پێغەمبەری خودێ ﷺ دەما دبێژیت: (من رأى منكم منكرا فلغيره بيده فإن لم يستطيع فبلسانه، فإن لم يستطع فبقلبه)(1)

ژبەر هندێ ئەو کەسێن ل دەڤ وان کەسا کار دکەن و نە ب دەستێن خۆ و نە ب زمانێ خۆ و نە ب دلێ خۆ پێکۆلا گوهۆڕینا وی نەکەت، ئەو یێ سەرپێچییا فەرمانا پێغەمبەری ﷺ دکەت.

1. رواه مسلم كتاب الإيمان، باب بيان كون النهي عن المنكر من الإيمان رقم (49)

ژ لایێ شێخێ بهاگران (محمد بن صالح العثیمین) هاتییە بەرسڤ دان