بێ زەحمەت من دڤێت بزانم ئەرێ حوکمێ کریارا سکسی دگەل خێزانا خۆ ژ پشتێ ڤە چییە؟ هیڤیدارم ب جوانی بومن ڕوون بکەن دگەل ڕێزێ بۆ هەوە.

بەرسڤ:

چەند بەڵگە بۆ سەلماندنا حەڕامبوونا (جوتبوون دگەل ژنێ ژ پشتێ ڤە ئانکو جهێ دەستئاڤا ستویر) د ئیسلامێ دا:
۱ -  عن جابر (رضي الله عنه) قال: کانت الیهود تقول: إذا أتی الرجل امرأته من دبرها في قبلها كان الولد أحول، فنزلت: {نِسَاۤؤُكُمۡ حَرۡثࣱ لَّكُمۡ فَأۡتُوا۟ حَرۡثَكُمۡ أَنَّىٰ شِئۡتُمۡۖ} [البقرة: ٢٢٣] فقال رسول الله ﷺ : "مقبلة ومدبره إذا كان ذلك في الفرج" (۱)
ئانکو: جوهییان (یەهودییان) دگوت: ئەگەر زەڵام ژ لایێ پشتێ ڤە بچیتە دەف هەڤژینا خۆ دجهێ سنگی دا (ئانکو ژ پشتێ ڤە بچیت بەلێ بۆ ڕێکا مال بچویکی) دێ زاڕوکێ وان چاڤ ویر دەرکەڤیت، ڤێجا ژبەر ڤێ چەندێ ئەف ئایەتە هاتە خوارێ: ژنێن هه‌وه‌ جهێ چاندنێ نه‌ بۆ هه‌وه‌، ب ئانه‌هییا خودێ دوونده‌هـ بۆ هه‌وه‌ ژێ شين دبت، ڤێجا هوين ژ جهێ چاندنێ و چاوا هه‌وه‌ بڤێت وه‌رنێ، لەوا پێغەمبەرێ خودێ ﷺ گوتی: ئانکو: ژ لایێ پشتێ و پێشییێ ڤە دروستە ئەگەر بۆ جهێ مالبچویکی بیت.

۲-  وعن ابن عباس (رضي الله عنه) قال: (كان أهل هذا الحيِّ منَ الأنصارِ، وَهُم أَهْلُ وثَنٍ معَ أهلِ هذا الحيِّ من اليهودِ، وَهُم أَهْلُ كتابٍ، وَكانوا يرونَ لَهُم فضلًا علَيهم في العلمِ، فكانوا يقتَدونَ بكثيرٍ من فِعلِهِم، وَكانَ من أمرِ أَهْلِ الكتابِ لا يأتونَ النِّساءَ إلَّا علَى حرفٍ (۲) وذلِكَ أستَرُ ما تَكونُ المرأةُ، فَكانَ هذا الحيُّ منَ الأنصارِ قد أخَذوا بذلِكَ من فِعلِهِم، وَكانَ هذا الحيُّ من قُرَيْشٍ يشرَحونَ النِّساءَ شَرحًا (۳) مُنكرًا، ويتلذَّذونَ بِهِنَّ مُقْبِلاتٍ ومُدْبِراتٍ ومُستَلقياتٍ، فلمَّا قدمَ المُهاجرونَ المدينةَ، تزوَّجَ رجلٌ منهُمُ امرأةً منَ الأنصارِ، فذَهَبَ يصنعُ بِها ذلِكَ، فأنكَرتهُ عليهِ، وقالت: إنَّما كنَّا نؤتَّى على حرفٍ، فاصنَع ذلِكَ، وإلَّا فاجتَنِبني، فسَرى أمرُهُما فبلغَ ذلك رسولَ اللَّهِ صلَّى اللَّهُ عليهِ وسلَّمَ، فأنزلَ اللَّهُ نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ أي مُقْبِلاتٌ ومُدْبِراتٌ ومستَلقياتٌ يعني بذلِكَ موضعَ الولَدِ (٤)
ئانکو: خەلکێ ڤی تاخی (ژ ئەنصارییێن مەدینێ) کو صەنەم پەرێس بوون، دگەل خەلکێ ڤی تاخی ژجوهییان (یەهودییان) کو خودان کتێب بوون، ژبەر هندێ بوچوونا ئەنصارییا ئەو بو کو جوهییان قەنجی و باشی یا ل سەر وان هەی د زانست و شارەزاییێ دا، ڤێجا ژبەر وێ چەندێ گەلەك ژ کریارێن وان بزارڤەدکرن و چاڤ لێ دکرن و هندەك ژ کریارێن (ئەهلێ کتێب /جوهییا) ئەو بون کو نە دچوونە دەف هەڤژینێن خۆ ئیللا ژ سنگی ڤە نەبیت، و ئەڤە ژ پاڕاستی ترین ڕەنگا بۆ بوو ئافرەتێ، لەوا خەلکێ ڤی تاخێ ئەنصارییا ئەڤ ڕەنگێ چوونا دەف هەڤژینێن خۆ ژ کریارێن جوهییان وەرگرتبوون، بەلێ پا خەلکێ ڤی تاخی (قورەیشین مەککەهێ) دچونە دەف هەڤژینێن خۆ و ئەو ددرێژکری ل سەر پشتێ، و خوشی و لەزەت ژ وان ددیت ژ سنگی و ژ پشتی ڤە و درێژکری، بەلێ پا دەمێ مشەختی یێن مەککەهێ چوینە مەدینێ زەڵامەك ژ وان ئافرەتەکا ئەنصاری بخو ئینا و بۆ هەڤژینا وی ڤێجا دا وەکی خەلکێ مەککەهێ چیتە دەف هەڤژینا خۆ، لەوا وێ ژنێ ئەڤە ژێ قەبویل نەکر و ڕەتکر و گوتێ: ل دەف مە زەڵام ژ سنگی ڤە دهێتە دەف مە، ڤێجا تو ژی ب وی ڕەنگی وەرە دەفمن ئەگەر نە ژمن دویر بکەڤە، هەتا ئەڤە مەزن بوی و گەهشتە پێغەمبەری ﷺ ڤێجا ژبەر هندێ ئەڤ ئایەتە هاتە خوارێ: (ژنێن هه‌وه‌ جهێ چاندنێنه‌ بۆ هه‌وه‌، ب ئانه‌هییا خودێ دوونده‌هـ بۆ هه‌وه‌ ژێ شين دبت، ڤێجا هوين ژ جهێ چاندنێ وچاوا هه‌وه‌ بڤێت وه‌رنێ) ئانکو: ژ سنگی ڤەو ژ پشتێ ڤە و درێژکری و مەرەم ژی ب ڤێ ئەوە کو دجهێ زاڕوکبوونێ دا بچیتە دەف.

۳-  عن ابن عباس (رضي الله عنه) قال: جاءَ عمرُ بنُ الخطَّابِ إلى رسولِ اللَّهِ صلَّى اللَّهُ علَيهِ وسلَّمَ فقالَ: يا رسولَ اللَّهِ هلَكْتُ. قالَ: وما الَّذي أَهْلَكَكَ؟ قالَ: حوَّلتُ رَحلي (٥) اللَّيلةَ فلم يرُدَّ علَيهِ شيئًا، فأوحيَ إلى رسولِ اللَّهِ صلَّى اللَّهُ علَيهِ وسلَّمَ هذِهِ الآيةُ: نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ؟، يقول: أقبِلْ وأدبِرْ، واتَّقِ الدُّبرَ والحَيضةَ. (٦)
ئانكو: (ئیمامێ عومەر ڕازی بونا خودێ لێ بیت هاتە دەف پێغەمبەرێ خودێ ﷺ و گوتی: ئەی پێغەمبەرێ خودێ ئەز تێچووم، پێغەمبەری ژی ﷺ گوتی: ئەو تشتە چییە یێ تۆ ژ ناڤبری؟ گوتی: ئەڤ شەڤە من گەشتا خۆ ڤەگوهاست (ئانکو ئەز ژ لایێ پشتێ ڤە چومە دەف هەڤژینا خۆ بۆ جهێ زاڕوکبونێ)، پێغەمبەری ژی ﷺ ب چ تشتا بەرسڤا وی نەدا، ڤیجا ئەڤ ئایەتە هاتە خوارێ بۆ پێغەمبەرێ خودێ ﷺ: (ژنێن هه‌وه‌ جهێ چاندنێنه‌ بۆ هه‌وه‌، ب ئانه‌هییا خودێ دوونده‌هـ بۆ هه‌وه‌ ژێ شين دبت، ڤێجا هوين ژ جهێ چاندنێ وچاوا هه‌وه‌ بڤێت وه‌رنێ)

 

دبێژیت ژ پشتێ ڤە و ژ سنگی ڤە دروستە و خۆ ب پارێزە ژ جهێ دەستئاڤا ستویر و هەروەسا ل دەمێ زڤروکا هەیڤانە و د چلکان دا.

٤- عن خزيمة بن ثابت (رضي الله عنه) : رجلًا سألَ النبيَّ صلَّى اللهُ عليهِ وسلَّمَ عن إتيانِ النساءِ في أدبارِهنَّ أو إتيانِ الرجلِ امرأتَهُ في دُبُرِهَا فقال النبيُّ صلَّى اللهُ عليهِ وسلَّمَ حلالٌ فلمَّا وَلَّى الرجلُ دعاهُ أو أمَرَ بهِ فدُعِيَ فقال كيفَ قلتَ في أيِّ الخُربَتَينِ، أو في أَيِّ الخَرَزَتَينِ، أو في أَيِّ الخَصْفَتَينِ (۷) أمن دبرِها في قُبُلِهَا فنعم أم من دبرِها في دبرِها فلا فإنَّ اللهَ لا يستحيى من الحقِّ لا تأتوا النساءَ في أدبارِهنَّ (۸).
ئانکو: زەڵامەکی پرسیار ژ پێغەمبەری کر ﷺ دەربارەیی چونا دەف ژنێ ژ پشتێ ڤە، پێغەمبەری ژی ﷺ گوتێ حەلالە. دەمێ ئەو زەلامە چوی پێغەمبەری ﷺ گازی وی کر یان فەرمان کر ب گازیکرنا وی و گازیکرنێ، ڤێجا گوتێ: تە چەوا گوت؟ ژ کیش هەردوو کونا تە دگوت؟ ئەرێ ژ پشتێ ڤە ل بۆ سنگی؟ ڤێجا ئەڤە چێدبیت و یا دروستە، یان ژ پشتێ ڤە و بۆ ڕێکا دەستئاڤا ستویر (کونا پشتێ) ڤێجا ئەڤە ناچێبیت و یا دروست نینە، چونکی خودێ ژ حەقییێ شەرمێ ناکەت، نەچنە دەف هەڤژینێن خۆ ژ کونا پشتێ ڤە ئانکو جهێ دەستئاڤا ستویر.

٥-  "لا ینظر الله إلی رجل یأتي امرأته في دبرها" (۹) ئانكو: خودێ -  ب تورەییڤە-  بەرێ خۆ نادەتە زەڵامەکی یێ کو د کونا پشتێ ڤە بچیتە دەف هەڤژینا خو.

٦- "ملعون من یأتي النساء في محاشهن یعني: أدبارهن" (۱۰). ئانکو: لەعنەت و نەفرەت لێکری ئەو کەسەیە یێ کو بچیتە دەف هەڤژینا خۆ ژ کونا پشتێ ڤە (جهێ دەستئاڤا ستویر)

٧-  "من أتى حائضاً أو امرأة في دبرها أو كاهناً فقد كفر بما أنزل على محمد" (۱۱)
ئانكو: هەرکەسەکێ بچیتە دەف هەڤژینا خۆ و ئەو یا د بێنڤێژیێ دا بیت یان ژ کونا پشتێ ڤە، یان بچیتە دەف سحرکەرەکی و ئاخفتنا وی ڕاست بدەرێخیت ئەو وی کوفر کر و بێ باوەر بۆ ب وێ یا بۆ پێغەمبەر موحەممەدی هاتییە خوارێ
ئەڤە (٧) فەرمودێن پێغەمبەری بوون کو بەحسی دوو تشتا ب خۆ ڤە گرتبون ﷺ:
ئێك: دیارکرن و روون کرنا رەنگێ چوونا نڤینا ژنێ د جهێ زاڕوکبوونێ دا (الفرج) چ یا درێژکری بیت یان ل سەر پشتێ بیت (مستلقیات) یان ب سنگی ڤە بیت (مقبلات) یان ژ پشتێ ڤە بیت (مدبرات) یان لسەر تەنشتێ بیت (علی جنب) یان ب هەر چ رەنگ بیت کو زەڵامی و ژنێ بخو حەز ل سەر هەبیت بەلێ ب مەرجەکی د جهێ زاڕوکبوونێ دا بیت کو جهێ تووڤ چاندنێ یە وەکی د ئایەتێ دا گوتی {نِسَاۤؤُكُمۡ حَرۡثࣱ لَّكُمۡ فَأۡتُوا۟ حَرۡثَكُمۡ أَنَّىٰ شِئۡتُمۡۖ} [البقرة: ٢٢٣] أي: مقبلات و مدبرات و مستلقيات، يعني بذلك موضع الولد، ئانكو: (ژنێن هه‌وه‌ جهێ چاندنێنه‌ بۆ هه‌وه‌، ب ئانه‌هییا خودێ دوونده‌هـ بۆ هه‌وه‌ ژێ شين دبت، ڤێجا هوين ژ جهێ چاندنێ وچاوا هه‌وه‌ بڤێت وه‌رنێ) ئانکو: ژ سنگی ڤە و ژ پشتێ ڤە و درێژکری و مەرەم ژی ب ڤێ ئەوە کو دجهێ زاڕوکبوونێ دا بچیتە دەف

دوو: دیارکرن و ڕوون کرنا حەڕامبوونا چونا دەف ژنێ بۆ جهێ دەستئاڤا ستویر (کونا پشتێ) بەلکی سەرەرایی حەڕامبوونا وی کاری خودێ بەرێخو نادەتە وان کەسا یێن ڤی کاری دکەن و ل بەر لەعنەت و نەفرەتێن خودێ دکەڤن و ئەو کریارە ژی ب کوفر و بێ باوەری ل سەر دهێتە هژمارتن چونکی کونا پشتێ جهێ دەرکەتنا پیساتییە ژ لەشی نە جهێ توڤ چاندنێ و جووت بونێ و لەزەت بینینێ یە !!!


ژێدەر: پەرتووکا وەڵامی ڕاست و دروست بۆ ژن و مێردی خوا پەرست - ژ بەرهەمێن سایتێ بەهەشت
(ماموستا محمد عبدالرحمن)